دیوان حافظ: غزل شماره 217

 دیوان حافظ: غزل شماره 217

تفسیر فال

فکر می‌کنی که هیچ‌کس به حرف‌هایت گوش نمی‌دهد و از مشکلات عمیق تو آگاهی ندارد. احساس می‌کنی که در گرداب غم و اندوه غرق شده‌ای و هیچ کسی قادر نیست تو را از این شرایط دشوار رهایی بخشد. با این حال، باید به یاد داشته باشی که تمامی این چالش‌ها و سختی‌ها جزئی از مصلحت الهی است و تو در واقع تحت آزمون الهی قرار گرفته‌ای. اما نکته‌ای که نباید فراموش کنی این است که رحمت خداوند همواره شامل حال بندگانش می‌شود، حتی در تاریک‌ترین لحظات زندگی. کاردانی و خرد تو می‌تواند به عنوان یک نور در این مسیر پر پیچ و خم، راهی برای نجاتت فراهم کند. بنابراین، بدان که همه‌ی این مصائب به نوعی نتیجه‌ی جهالت خودت بوده است؛ اما با آگاهی بیشتر و تلاش برای فهم دقیق‌تر مسائل زندگی، امکان تغییر وضعیت فعلی وجود دارد.

غزل حافظ: شماره ۲۱۷

  • مسلمانان مرا وقتی دلی بود
  • که با وی گفتمی گر مشکلی بود
  • به گِردابی چو می‌افتادم از غم
  • به تدبیرش امیدِ ساحلی بود
  • دلی همدرد و یاری مصلحت بین
  • که اِستِظهارِ هر اهلِ دلی بود
  • ز من ضایع شد اندر کویِ جانان
  • چه دامنگیر یا رب منزلی بود
  • هنر بی‌عیبِ حِرمان نیست لیکن
  • ز من محروم‌تر کِی سائلی بود؟
  • بر این جانِ پریشان رحمت آرید
  • که وقتی کاردانی کاملی بود
  • مرا تا عشق تعلیمِ سخن کرد
  • حدیثم نکتهٔ هر محفلی بود
  • مگو دیگر که حافظ نکته‌دان است
  • که ما دیدیم و محکم جاهلی بود

پخش صوتی غزل

دانلود فایل صوتی غزل

شاهد فال

در فال حافظ معمولا به غزل بعدی، شاهد فال میگویند، و در صورتی که پاسخ خود را به طور کامل پیدا نکنید میتوانید به سراغ شاهد فال بروید.
نقل است بیت یک یا سه یا پنج شاهد فال میتواند پاسخ شما باشد.

مشاهده شاهد فال

غزل در قالب تصویر

تصویر غرل به صورت یکجا

فال حافظ


دانلود برنامه فال حافظ
فال حافظ آلامتو
فال حافظ سلام دنیا