حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم، آخرین پیامبر خدا و الگوی بی نظیر انسانیت در تاریخ بشریت است. پیامبر اسلام (ص) با بعثت خود نه تنها تحول عظیمی در تاریخ اسلام ایجاد کرد، بلکه آموزه ها و ویژگیهای انسانیاش همچنان برای بشریت راهگشا و الهامبخش است. از اخلاق نیکو و صداقت مثال زدنی او گرفته تا رحمت و محبت بیپایاناش به انسانها، همهی این ویژگیها نه تنها در زمان خود بلکه در تمام دورانها بهعنوان اصولی اساسی برای یک زندگی سالم و معنوی شناخته شده است. دکلمه های پیش رو سعی دارد بخشی از این ویژگی های برجسته را در قالبی شاعرانه و پرمحتوا به تصویر بکشد، تا هر یک از ما در زندگی روزمرهمان بتوانیم از آموزههای حضرت محمد (ص) بهرهمند شویم و با الگو قرار دادن ایشان، راهی به سوی انسانی تر بودن و نزدیک تر شدن به حقیقت خداوند پیدا کنیم.
همچنین ببینید: متن تبریک مبعث
ای پیغمبر مهربانیها، ای پیامآور عدالت و صداقت،
تو که در دل تاریکیها، روشنیِ نورانیترین حقیقت را به انسانها بخشیدی،
تو که با سخاوتِ بیکرانت، قلبهای گرسنه را سیر کردی و دلها را از عاطفه و محبت پر ساختی،
تو که با صبر و بردباریات، در مسیرِ دشوار رسالت، هیچگاه از پا ننشستی.
حضرت محمد (ص)، تو نمونه کامل انسانیت و اخلاق بودی.
کلامت نه تنها دستوراتی بود برای زندگی بهتر، بلکه درختی بود که میوههایش همیشه شیرین و پرثمر میبود.
درود و سلام بر تو ای پیامبر رحمت، که عشق به خدا و خلقش را در دلهایمان کاشتی.
دکلمه ای در مورد بعثت حضرت محمد (ص):
در تاریخ بشریت، هیچ روزی به اندازهی روز بعثت پیامبر اسلام (ص) روشن و با اهمیت نبوده است. در این روز، نوری از آسمان فرود آمد که تاریکی ها را از دل انسان ها دور کرد و راهی جدید به سوی حقیقت گشود. حضرت محمد (ص) با پیام الهی خود، بشریت را از جهل و نادانی رهایی بخشید. او با کلامی نرم و دلنشین به مردم نشان داد که هدف زندگی انسان تنها جستجوی روزی و خوشبختی نیست، بلکه باید در پی رسیدن به حقیقت و رضایت خداوند باشیم. بعثت محمد (ص) آغاز فصلی جدید در تاریخ انسانیت بود که در آن، اخلاق و صداقت ارزشهای برتر شناخته شد. ما امروز به پیروی از آن پیامبر بزرگ، در مسیری روشن و انسانی گام برمیداریم.
دکلمه ای در وصف اخلاق پیامبر (ص):
حضرت محمد (ص) نمونهای کامل از انسانیت و اخلاق بود. او در تمامی زندگی خود به همگان آموخت که چگونه باید با دیگران با محبت و احترام رفتار کرد. اخلاق پیامبر (ص) آنچنان زیبا و پرقدرت بود که حتی دشمنان او نیز به صداقت و راستگوییاش اعتراف کردند. رسول خدا (ص) هیچگاه دروغ نگفت و به هیچکس ظلم نکرد. او همیشه در پی آرامش دلها بود و برای هر فردی که به او مراجعه میکرد، راهی برای بازگشت به سوی خداوند پیدا میکرد. این اخلاق کریمانه و رفتار نیکو، همگان را به پیروی از او ترغیب میکرد و امروز ما نیز باید همان راه را ادامه دهیم.
همچنین ببینید: مبعث چه روزی و چندومه؟
دکلمه احساسی برای حضرت محمد
بی تاب از حرارت تکلیم، از قله «نبوت» باز می گردد.
آنک ندای «اقرأ باسم ربک الذی خلق» در جانِ روشن پیامبر صلی الله علیه و آله طنین انداخته است.
قرآن، بر قلب مبارک پیامبری نازل می شود که امین وحی است و دلسوز مؤمنان.
مردی از نسل ابراهیم، به پیامبری مبعوث می شود تا دیگر بار کعبه را از آلایش بت ها پاک سازد.
پیامبری می آید تا تجلی رحمتِ خداوند باشد.
پیامبری بی تاب از کوه فرود می آید که جبرئیل را در افق روشن دیده است.
پیامبری که در رساندن پیام وحی به مردمان دریغ نمی ورزد.
آن گاه، محمّد رسول اللّه در عرش طنین می اندازد:
یا محمّد!
خداوند چه قدر تو را دوست می داشت که افلاک را به خاطر تو آفرید.
ای که جان پاکت، زحمت درس و مشق نبرد بود و قلبت لوحِ محفوظ علم الهی.
آری! «هو الذی بعث فی الامیّین رسولاً منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمه و إن کانوا من قبل لفی ضلال مبین»
سلام بر تو ای پیامبر که بشر را از گمراهی آشکارش نجات دادی و در راه هدایت خلق خدا، به جان کوشیدی و احکام شریعت خداوند را برقرار ساختی!
سلام بر تو که آیین یکتاپرستی را احیا کردی! و خدا را سپاس می گوییم که پیامبری چون تو را برای ما فرستاده است.
دکلمه ای در مورد رحمت حضرت محمد(ص):
حضرت محمد (ص) به عنوان پیامبر رحمت شناخته میشود. رحمت او محدود به مسلمانان نبود، بلکه به تمامی انسان ها و حتی حیوانات نیز شامل می شد. او در برابر دشمنان خود نیز رحمت نشان می داد و همیشه در پی اصلاح و هدایت بود. هیچ گاه در برابر اشتباهات دیگران به راحتی از آنها نگذشت، اما همواره با دل بزرگی که داشت، به آنان فرصتی دوباره می داد. پیامبر اسلام (ص) به همگان آموخت که انسان باید در دل خود رحمت و محبت را پرورش دهد تا بتواند در این دنیای پرفشار، به صلح و آرامش دست یابد.
دکلمه ای در مورد صداقت حضرت محمد (ص):
صداقت حضرت محمد (ص) ویژگیای بود که حتی دشمنان او نیز در برابر آن تسلیم شدند. پیامبر اسلام (ص) هیچگاه دروغ نگفت و کلام او همیشه صادقانه و درست بود. او با صداقت خود به مردم نشان داد که زندگی بدون دروغ و فریب، نه تنها ممکن است، بلکه زیباتر و پربا رتر خواهد بود. صداقت حضرت محمد (ص) فقط در کلام او نبود، بلکه در رفتار و اعمال او نیز مشهود بود. او با عمل خود نشان داد که هیچگاه نباید انسانها را فریب داد و همیشه باید به حقیقت پایبند بود. امروز در دنیای پر از پیچیدگیها و فریبها، پیام صداقت پیامبر اسلام (ص) برای ما همچنان راهنمایی مهم است.
دکلمه زیبا و ادبی برای مبعث
مکّه، می سوخت در آتش بی امان جاهلی.
جهان مچاله می شد در مشت نا فهمی انسان.
زمین زنده به گور می شد، زیر پای موجود ناسپاس خلقت.
گورها از فریادها بی گناه آکنده؛ دست ها، در خون شناور، چشم ها، از بیداری تهی.
جهالت از در و دیوار، زبانه می کشید.
دنیا، کمر خم می کرد زیر بار عصیان… آفتاب، شرمسار از تماشای گناه و جسارت آدم، هماره طلوع نکرده، آرزوی غروب را داشت.
ناگهان، دریای لطف الهی به جوش آمد.
حرا، در تب یک اتفاق شگرف، سوخت، حرا در شوق یک خلسه عارفانه به سماع آمد.
حرا، در هیجانی ملکوتی، شگفت.
حرا جوانه زد،
حرا از بطن کوه، جاری شد. حرا قد کشید؛ بر بلندای زمانه ایستاد؛ بالاتر از طور و نزدیک ترین نقطه به آسمان.
محمّد صلی الله علیه و آله در حراست و ناگهان یک واقعه بی بدیل، ناگهانِ یک رستاخیز، ناگهانِ وحی است.
نبض زمان تندتر می زند، نور از در و دیوار، سرازیر می شود و صدای خدا از زبان جبرائیل جاری است.
«اقرأ…»
صدا سکوت را می شکند.
صدا، ثانیه ها را متوقّف می سازد .
صدا، امواج را در می نوردد.
«خواندن نمی دانم!»…
«اقرأ»…
«چه بخوانم؟»
«اِقْرَأ بِاسْمِ رَبِکَ الّذی خَلَق»
حجاب ها، کنار می رود، درهای آسمان، یکی پس از دیگری باز می شود، خدا سخن می گوید و آرامشی در جان محمد صلی الله علیه و آله ، شعله می کشد…
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه، مسأله آموز صد مدرّس شد!
انسان برگزیده شد تا بار امانت به دوش کشد و شانه های محمّد صلی الله علیه و آله ، تاب این بار عظیم را داشت و سینه محمّد صلی الله علیه و آله امین وحی شد.
محمد صلی الله علیه و آله برگزیده شد و محمّد صلی الله علیه و آله یکباره از بلندای کوه، نور جاری شد.
محمّد صلی الله علیه و آله از حرا می آید و بر بلندای جهان می ایستد.
بزرگ معلّم از حرا می آید و الفبای رحمت و رستگاری را به انسان می آموزد.
محمد صلی الله علیه و آله می آید، با معجزه ای بزرگ تر از «تورات»، روشن تر از «انجیل»، دلنشین تر از «زبور» با سوره سوره روشنی، آیه آیه محبت.
محمّد صلی الله علیه و آله می آید تا دنیا، ۲۳ سال هم نشینی باد و آفتاب را به شوق بنشند.
تا دنیا، به دستگیری دو نور، راه سعادت بپوید.
تا دنیا در سایه مهربانیِ دو خورشید، بیاساید.
همچنین ببینید: اس ام اس تبریک مبعث
دکلمه ای در مورد فداکاری پیامبر (ص):
حضرت محمد (ص) در تمام طول عمر خود، فدای هدف والای رسالت خود شد. او نه تنها در مقابل سخت یها و مشکلات مقاومت کرد، بلکه جان و مال خود را برای گسترش اسلام فدای کرد. در زمانهای مختلف، دشمنان اسلام قصد داشتند او را از ادامه رسالت بازدارند، اما پیامبر اسلام (ص) هیچگاه از پای ننشست و با تمام وجود به مردم آگاهی و هدایت رساند. فداکاریهای او تنها برای اهداف شخصی نبود، بلکه برای اصلاح جامعه و هدایت بشر به سوی خداوند بود. ما باید از فداکاریهای حضرت محمد (ص) یاد بگیریم که چگونه در برابر مشکلات زندگی باید صبور و مقاوم باشیم و همیشه در خدمت دیگران باشیم.
دکلمه ای در مورد علم حضرت محمد(ص):
حضرت محمد (ص) تنها یک پیامبر دینی نبود، بلکه منبع علم و حکمت بود. او به علم و دانش اهمیت زیادی میداد و همواره مردم را به جستجوی علم و معرفت تشویق میکرد. قرآن کریم نیز همواره بر اهمیت علم و یادگیری تأکید کرده است. پیامبر اسلام (ص) در زمانی زندگی میکرد که علم و دانش در بسیاری از جوامع غریب و ناآشنا بود، اما او با کلام و عمل خود، نشان داد که انسان باید همیشه در جستجوی حقیقت باشد و هیچگاه از یادگیری دست نکشد. علم در دین اسلام همواره از اهمیت ویژه ای برخوردار است و پیامبر اسلام (ص) با نشان دادن راه صحیح، به بشریت آموخت که علم نه تنها برای رشد فردی، بلکه برای رشد جامعه و بشریت ضروری است.
دکلمه ای در مورد صبر حضرت محمد(ص):
صبر حضرت محمد (ص) در برابر سختیها و آزارهایی که از سوی دشمنان خود متحمل میشد، مثالزدنی است. او هیچگاه در مقابل مشکلات زندگی تسلیم نشد و همواره با صبر و استقامت در راه خدا قدم برداشت. وقتی مردم به او سختی میرساندند، او صبور بود و با کمال آرامش به هدایت آنان پرداخت. صبر پیامبر اسلام (ص) به انسانها آموخت که هیچگاه نباید در برابر مشکلات زندگی شکست خورد و همواره باید به خدا توکل کرد. این ویژگی پیامبر اسلام (ص) برای ما امروز نیز درسی بزرگ است که باید در سختیها و مشکلات، صبر و تحمل داشته باشیم.
دکلمه در مورد حضرت مورد دلنشین
«اقراء»
صدای کیست که می پیچد؟
صدای کیست که این گونه در پیراهن صخره ها می پیچد؟
صدای کیست که ستارگان را خیره کرده و ریسمانی از نگاهشان را به سمت صدا کشانده است؟
«اقراء»
صدای کیست که این گونه محمد صلی الله علیه و آله را مات خود کرده است؟!
صدای کیست که این گونه محمد صلی الله علیه و آله را… چرا محمد صلی الله علیه و آله ؟!
«اقرا باسم ربک الذی خلق.
و صدا می پیچد، صدای سعادت انسان ها صدای برادری، صدای برابری، صدای کمال… صدای عشق، گوش صخره ها تیز می شود.
دشت ها آغوش می شوند برای در بر کشیدن این صدا آه، کوه ها شانه نحیفی برای این رسالتند. صخره ها گوش های شنیدن این صدا نیستند. جنگل ها پاهای رفتن با این کوله بار نیستند. جاده ها تحمل این راه دشوار را ندارند. پس کیست آن که جامع این همه باشد؟! کدام دل؟ کدام دست؟ کدام پا؟ کدام؟
به پاهای این مرد نگاه کنید؛ استوار استوار است.
چنان با سینه گشاده ایستاده که به یاد «اَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَک» می افتی.
در توان هیچ آفریده ای نیست.
این سینه حامل کتابی است که صاحب کتاب گفته «لَوْ اَنْزَلْنا هَذَا الْقُرانَ عَلی جَبَل لَرَأیْتَهُ خاشِعا مَتَصَدِّعا مِنْ خَشْیَهِ اللّه».
آری! توان کوه ها، این برنامه را، این کلمات را نمی تواند به دوش بکشد. این سختی از آن محمد صلی الله علیه و آله است. محمد صلی الله علیه و آله را برای این راه برگزیده اند. محمد سینه گشاده این کلمات است. پاهای محمد است که استواری خداوندی را برای این راه پرفراز و نشیب دارد.
«اقرا باسم ربک الذی خلق» کلمات، به سبکی نسیم، بر گوش های محمد می نشیند و او سرشار از شوقی عظیم، گوش جان می سپارد به کلمات دلنشین خدا. و آرام تکرار می کند آن چه را که شنیده است.
تکرار می کند ۲۳ سال عشق را.
تکرار می کند ۲۳ سال برادری را، ۲۳ سال سختی را، کار شکنی را، خون را شمشیر را.
تکرار می کند آن چه را که در گوشش طنین می اندازد. تکرار می کند…
و تکرار می کند «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک» را.
تکرار می شود آن چه را که محمد صلی الله علیه و آله پایه ریزی کرده بود. تکرار می شود با ۱۲ شانه تحمل، ۱۲ پای پر صلابت و ۱۲ سینه گشاده.
حالا می فهمیم چرا خدایش گفته:
«انا اعطیناک الکوثر»
همچنین ببینید: شعر کودکانه در مورد مبعث پیامبر
دکلمه ای در مورد محبت پیامبر (ص):
حضرت محمد (ص) به عنوان پیامبر رحمت، محبت را سرلوحهی زندگی خود قرار داده بود. محبت او نه تنها به مسلمانان، بلکه به همه انسانها بود. او همواره با دل بزرگ خود به انسانها محبت میکرد و آنها را به سوی خدا هدایت مینمود. حضرت محمد (ص) به همگان آموخت که محبت به دیگران، حتی به کسانی که با ما مخالفاند، نه تنها نشانه بزرگواری است، بلکه در مسیر رضایت خداوند نیز قرار دارد. محبت پیامبر اسلام (ص) همچنان یک الگو برای همه ماست که باید در زندگیمان محبت و محبتآمیز رفتار کنیم.
دکلمه ای در مورد دیانت و پرهیزگاری پیامبر (ص):
حضرت محمد (ص) در تمامی مراحل زندگی خود به دیانت و پرهیزگاری اهمیت میداد. او همواره در مسیر تقوی و بندگی خداوند حرکت میکرد و هیچگاه از فرمانهای الهی سرپیچی نکرد. او در تمام عبادات خود، از نماز گرفته تا روزه و سایر عبادات، با کمال اخلاص و دل صاف به پرستش خداوند میپرداخت. این رفتار دیانتمدارانه حضرت محمد (ص) الگویی برای مسلمانان شد تا در زندگی خود همیشه به دنبال رضایت خداوند و تقوی باشند. امروز در دنیای پر از چالشها، دیانت پیامبر اسلام (ص) همچنان به ما میآموزد که در هر شرایطی باید به اصول دینی خود پایبند بمانیم.
دکلمه عاشقانه در مورد حضرت محمد
محمّد صلی الله علیه و آله ملتهب، از نور ایمان، رهسپار مسکنِ مألوف
به رَهْ دَرْ ـ خاربُن ها، سنگ ها
او را درودی گرم، می گویند
پذیرا رحمهٌ للعالمین را مهربان همه
شکوفا در دلش خورشید پابرجایی از باور
به خویشان عَرضه می دارد پیمبر، شرطِ ایمان را
در آن تاریکِ جانان، جز «علی علیه السلام آئینه داری نیست، جان آگاه
زمان، با دیگران، در دین، مدارا می کند آن گاه…
جوان مردان جان بر کف،
به بازوی تحمّل، اشتیاق، ایمان،
نهالِ پاکِ اسلام جوان را بارور کردند
جهان را سر به سر، زین روشن آیین، باخبر کردند
هلا ای آشنا با دین احمد، ای مسلمان مرد!
هلا ای شیرزن، ای نوجوان، ای آشنا با درد!
بیا در ریسمان حق، بیاویزیم
یکی گردیم با هم، از دوئیّت ها، بپرهیزیم
ز ظلمت روی برتابیم، سوی نور بگریزیم
غریب افتاده اسلام این عزیز حق
شریران جهان، در دشمنی همپا
بر او آهیخته تیغ از نامردی های خود، دنیا
نه آیا وقتِ یاری در سبکباری است؟
نه آیا وقت دینداری است؟
که خون پاکبازان
همچنان
در سینه شطِّ زمان
جاری است.
دکلمه کوتاه برای حضرت محمد
پشت افلاک به تعظیم شکوهت خم شد
چشم تو فاتح اقلیم نمی دانم شد
آنچه نادیده کسی دیدی و برگشتی باز
سیب از باغ خدا چیدی و برگشتی باز
شاعر این سیب حکایات فراوان دارد
چتر بردار که این رایحه باران دارد