دیوان حافظ: غزل شماره 99

 دیوان حافظ: غزل شماره 99

تفسیر فال

آنقدر در حال و هوای یار به وصال فکر کرده‌ای که زندگی را فراموش کرده و تمامی سختی‌ها و دردها را با جان و دل پذیرفته‌ای. دل و دیده‌ات را با گریه‌ها و اشک‌های سوزان به تاراج داده‌ای، به طوری که حالا دیگر هیچ اشکی برای ریختن باقی نمانده است. هر آنچه مقدر باشد و قسمت تو شود، همان خواهد شد. بنابراین، امیدت را هرگز از دست مده؛ زیرا خداوند ارحم الراحمین است و همواره در سختی‌ها کمککار مؤمنان خواهد بود. بی‌گمان او چراغ امیدی در دل‌های ناامید می‌افروزد و همیشه بر بندگانش رحم می‌کند. پس در این مسیر دشوار زندگی، صبر پیشه کن و به رحمت الهی یقین داشته باش.

غزل حافظ: شماره ۹۹

  • دلِ من در هوایِ روی فَرُّخ
  • بُوَد آشفته همچون مویِ فَرُّخ
  • بجز هندویِ زلفش هیچ کس نیست
  • که برخوردار شد از روی فَرُّخ
  • سیاهی نیکبخت است آن که دایم
  • بُوَد همراز و هم زانوی فَرُّخ
  • شَوَد چون بید لرزان سروِ آزاد
  • اگر بیند قدِ دلجویِ فَرُّخ
  • بده ساقی شرابِ ارغوانی
  • به یادِ نرگسِ جادوی فَرُّخ
  • دوتا شد قامتم همچون کمانی
  • ز غم پیوسته چون ابروی فَرُّخ
  • نسیم مُشک تاتاری خِجِل کرد
  • شمیم زلف عَنبربوی فَرُّخ
  • اگر میلِ دلِ هر کس به جایست
  • بُوَد میلِ دلِ من سوی فَرُّخ
  • غلامِ همتِ آنم که باشد
  • چو حافظ بنده و هندوی فَرُّخ

پخش صوتی غزل

دانلود فایل صوتی غزل

شاهد فال

در فال حافظ معمولا به غزل بعدی، شاهد فال میگویند، و در صورتی که پاسخ خود را به طور کامل پیدا نکنید میتوانید به سراغ شاهد فال بروید.
نقل است بیت یک یا سه یا پنج شاهد فال میتواند پاسخ شما باشد.

مشاهده شاهد فال

غزل در قالب تصویر

تصویر غرل به صورت یکجا

فال حافظ


دانلود برنامه فال حافظ
فال حافظ آلامتو
فال حافظ سلام دنیا