دیوان حافظ: غزل شماره 220

 دیوان حافظ: غزل شماره 220

تفسیر فال

درد دل‌های بسیار و عمیقی در وجودت نهفته است که نمی‌توانی به سادگی با هر کسی درباره‌ی آن‌ها سخن بگویی. در این لحظات، رو به سوی معشوق خود می‌کنی؛ اما متأسفانه او نیز صدای دل تو را نمی‌شنود و با بی‌تفاوتی، از تو روی برمی‌گرداند. این بی‌توجهی‌ها و ندید گرفتن احساسات، باعث شده است که دلتنگی و ناامیدی در قلبت رسوخ کند. علی‌رغم این دردها، باید به یاد داشته باشی که تو فردی پاک دل هستی و در این مسیر سخت، تنها نیستی. به خدایت توکل کن و ایمان داشته باش که اگر خدا بخواهد و بر اساس حکمت خویش عمل کند، حتماً مراد دلت را برآورده خواهد ساخت. پس با امیدواری به جلو برو و مطمئن باش که هر سختی روزگار می‌تواند روزهای خوش آینده را رقم بزند.

غزل حافظ: شماره ۲۲۰

  • از دیده خونِ دل همه بر رویِ ما رَوَد
  • بر رویِ ما ز دیده چه گویم چه‌ها رَوَد
  • ما در درونِ سینه هوایی نهفته‌ایم
  • بر باد اگر رَوَد دلِ ما زان هوا رود
  • خورشیدِ خاوری کُنَد از رَشک جامه چاک
  • گر ماهِ مِهرپرورِ من در قبا رود
  • بر خاکِ راهِ یار نهادیم رویِ خویش
  • بر رویِ ما رواست اگر آشنا رود
  • سیل است آبِ دیده و هر کس که بگذرد
  • گر خود دلش ز سنگ بُوَد هم ز جا رود
  • ما را به آبِ دیده شب و روز ماجراست
  • زان رهگذر که بر سرِ کویش چرا رود
  • حافظ به کوی میکده دایم به صدقِ دل
  • چون صوفیانِ صومعه دار از صفا رود

پخش صوتی غزل

دانلود فایل صوتی غزل

شاهد فال

در فال حافظ معمولا به غزل بعدی، شاهد فال میگویند، و در صورتی که پاسخ خود را به طور کامل پیدا نکنید میتوانید به سراغ شاهد فال بروید.
نقل است بیت یک یا سه یا پنج شاهد فال میتواند پاسخ شما باشد.

مشاهده شاهد فال

غزل در قالب تصویر

تصویر غرل به صورت یکجا

فال حافظ


دانلود برنامه فال حافظ
فال حافظ آلامتو
فال حافظ سلام دنیا