دیوان حافظ: غزل شماره 434

 دیوان حافظ: غزل شماره 434

تفسیر فال

غافل از عشق و محبت به اطرافیان شده‌اید؛ آنقدر در دنیای خودتان غرق گشته‌اید که قبله‌ی وجودتان به خودپرستی و غرور تبدیل شده است، و در این میان تنها خود را می‌بینید. زندگی بدون عشق به معنای دور شدن از خداوند متعال است، یعنی وارد دنیایی از بی‌معرفتی شده‌اید که عواقب آن سقوط روحی و اجتماعی را به همراه دارد. عشق نه تنها باعث نزدیکی شما به خدا می‌شود بلکه ارتباطات انسانی را نیز تقویت می‌کند. اگر واقعاً می‌خواهید حاجت‌هایتان روا شود و دل‌های اطرافیان را نورانی کنید، لازم است توبه کنید. با توبه و بازگشت به مسیر محبت و عشق، نه تنها خود را نجات خواهید داد بلکه فرصتی برای اصلاح روابط با دیگران فراهم خواهید کرد. در این راستا، هر قدمی که در جهت ابراز محبت برمی‌دارید، شما را به حقیقتی نزدیک‌تر خواهد کرد که همان نزدیکی به ذات پاک الهی است.

غزل حافظ: شماره ۴۳۴

  • ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
  • وان گه برو که رستی از نیستی و هستی
  • گر جان به تن ببینی مشغول کار او شو
  • هر قبله‌ای که بینی بهتر ز خودپرستی
  • با ضعف و ناتوانی همچون نسیم خوش باش
  • بیماری اندر این ره بهتر ز تندرستی
  • در مذهب طریقت خامی نشان کفر است
  • آری طریق دولت چالاکی است و چستی
  • تا فضل و عقل بینی بی‌معرفت نشینی
  • یک نکته‌ات بگویم خود را مبین که رستی
  • در آستان جانان از آسمان میندیش
  • کز اوج سربلندی افتی به خاک پستی
  • خار ار چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهد
  • سهل است تلخی می در جنب ذوق مستی
  • صوفی پیاله پیما حافظ قرابه پرهیز
  • ای کوته آستینان تا کی درازدستی

پخش صوتی غزل

دانلود فایل صوتی غزل

شاهد فال

در فال حافظ معمولا به غزل بعدی، شاهد فال میگویند، و در صورتی که پاسخ خود را به طور کامل پیدا نکنید میتوانید به سراغ شاهد فال بروید.
نقل است بیت یک یا سه یا پنج شاهد فال میتواند پاسخ شما باشد.

مشاهده شاهد فال

غزل در قالب تصویر

تصویر غرل به صورت یکجا

فال حافظ


دانلود برنامه فال حافظ
فال حافظ آلامتو
فال حافظ سلام دنیا