در فرهنگ اسلامی، دعا یکی از راه های ارتباط مستقیم با خداوند و طلب رحمت و برکت از اوست. به ویژه در زمان خشکسالی و کمبود بارش باران و برف، توسل به ائمه اطهار (ع) و خواندن دعا هایی که از ایشان به ما رسیده، می تواند آرامش‌ب خش و امید آفرین باشد. دعاهایی که از امام حسین (ع) و سایر ائمه نقل شده، نه تنها از نظر معنوی ارزشمند هستند، بلکه در روایات آمده که این دعا ها در مواقع نیاز، مانند درخواست باران، مورد اجابت قرار گرفته اند. در این مقاله، بهترین دعاها برای بارش باران و برف از امام حسین (ع) و ائمه را همراه با فایل صوتی معرفی می کنیم تا شما نیز بتوانید از این گنجینه معنوی بهره‌مند شوید.
همچنین ببینید: نماز امام سجاد برای شفا
دعای باران امام رضا (ع) در کتاب صحیفه رضویه
در کتاب صحیفه رضویه، دو دعا به‌عنوان دعای باران از امام رضا (ع) ذکر شده است. دعای نخست در صفحات ۴۰ تا ۴۳ این کتاب ثبت شده و همان دعایی است که امام رضا (ع) در روایت مذکور آن را بیان فرمودند:
وَلْیَکُنْ اِبْتِداءُ مَطَرِهِمْ بَعْدَ انْصِرافِهِمْ مِنْ مَشْهَدِهِمْ هذا اِلی مَنازِلِهِمْ وَمَقارِّهِمْ.
دعای دوم در صفحه ۱۶۶ و ۱۶۷ به این شرح آورده شده است:
وَبَهائِمَ رُتَّعٍ وَشُبّانٍ خُضَّعٍ.
و حیوانات چرا کننده و جوانان خاضع و فروتن به ما رحم کن.
دعا برای بارش باران و برف صوتی
همچنین ببینید: دعای ۲۵ صحیفه سجادیه
دعای باران صحیفه سجادیه با ترجمه
دعای باران، نوزدهمین دعای صحیفه سجادیه است. در این مناجات، امام سجاد (ع) با پروردگار خویش به راز و نیاز پرداخته و برای رهایی از خشکسالی درخواست می‌کند. شما می‌توانید این دعا را در روزهای کم‌آبی و به امید نزول باران زمزمه کنید.
اَللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَیْثَ
بارخدایا، ما را به باران سیراب ساز
وَانْشُرْ عَلَیْنا رَحْمَتَکَ بِغَیْثِکَ الْمُغْدِقِ
و رحمتت را بر ما بگستران به باران بسیار
مِنَ السَّحابِ الْمُنْساقِ لِنَباتِ اَرْضِکَ الْمُونِقِ فى جَمیعِ الْافاقِ
از ابرى که براى رویانیدن گیاه شگفت انگیز در همه آفاق روان گشته
وَامْنُنْ عَلى عِبادِکَ بِایناعِ الثَّمَرَهِ
و بر بندگان خود با بهبار آمدن میوه منّت گذار
وَ اَحْىِ بِلادَکَبِبُلُوغِ الزَّهَرَهِ
و سرزمین هاى مرده را با شکفتن شکوفه ها زنده کن
وَاَشْهِدْ مَلآئِکَتَکَ الْکِرامَ السَّفَرَهَ بِسَقْىٍ مِنْکَ نافِعٍ
و فرشتگان بزرگوار خود را به بارانى سودمند گواه گیر
دآئِمٍ غُزْرُهُ واسِعٍ دِرَرُهُ وابِلٍ سَریعٍ عاجِلٍ.
بارانى بسیار و انبوه، پیوسته با برکات گسترده، بارانى تند و سریع و شتابان
تُحْیى بِهِ ما قَدْ ماتَ
تا هر چه مرده است به آن زنده نمایى
وَ تَرُدُّ بِهِ ما قَدْ فاتَ
و آنچه از میان رفته به ما بازگردانى
وَتُخْرِجُ بِهِ ما هُوَ اتٍ
و آنچه آمدنى است بیرون آورى
وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِى الْاَقْواتِ
و به سبب آن روزىها را وسعت بخشى
سَحاباً مُتَراکِماً هَنیئاً مَریئاً طَبَقاً مُجَلْجَلاً
ابرى درهم فشرده، کامبخش و گوارا و فراگیرنده و خروشان
غَیْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ، وَلا خُلَّبٍ بَرْقُهُ
که بارانش دائمِ ویران کننده و برقش فریبنده (بدون باران) نباشد
اَللَّهُمَّ اسْقِنا غَیْثاً مُغیثاً
بارخدایا ما را به بارانى فریادرس و برطرف کننده قحطى سیراب کن
مَریعاً مُمْرِعاً عَریضاً واسِعاً غَزیراً
بارانى رویاننده گیاه، سبز کننده دشت و دَمَن، وسیع و پرمایه
تَرُدُّ بِهِ النَّهیضَ
که به سبب آن گیاه روئیده پژمرده را خرم کنى
وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهیضَ
و آن را براى گیاه شکسته مومیایى قرار دهى
اَللَّهُمَّ اسْقِنا سَقْیاً تُسیلُ مِنْهُ الظِّرابَ
بارخدایا بر ما بارانى فرست که به آن از تپه ها آب سرازیر گردانى
وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبابَ وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْاَنْهارَ
و چاه‌ها را لبریز کنى و نهر‌ها را روان سازى
وَتُنْبِتُ بِهِ الْاَشْجارَ وَتُرْخِصُ بِهِ الْاَسْعارَ فى جَمیعِ الَأمْصارِ
و درختان را برویانى و قیمت‌ها را در همه شهر‌ها ارزان کنى
وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهآئِمَ وَالْخَلْقَ
و چهارپایان را قوّت دهى و خلایق را زندهدل و نکوحال فرمایى
وَ تُکْمِلُ لَنا بِهِ طَیِّباتِ الرِّزْقِ
و روزی هاى پاکیزه را براى ما کامل گردانى
وَ تُنْبِتُ لَنا بِهِ الزَّرْعَ وَتُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ
و کشت و زرع ما را برویانى و پستان‌ها را پرشیر سازى
وَ تَزیدُنا بِهِ قُوَّهً اِلى قُوَّتِنا
و نیرویى بر نیروى ما بیفزایى
اَللَّهُمَّ لاتَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَیْنا سَمُوماً
بارخدایا، سایه آن ابر را بر ما باد گرم و زهرآگین مساز
وَلاتَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَیْنا حُسُوماً
و سردى آن را بر ما شوم و ناخجسته منما
وَلاتَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَیْنا رُجُوماً
و باریدنش را بر ما باران عذاب قرار مده
ولاتَجْعَلْ مآئَهُ عَلَیْنا اُجاجاً
و آبش را در کام ما تلخ و ناگوار مگردان
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ
بارالها بر محمد و آلش درود فرست
وَارْزُقْنا مِنْ بَرَکاتِ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ
و از برکات آسمان‌ها و زمین روزى ما ساز
اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ.
دعا برای بارش باران صحفیه سجادیه
متن دعای باران از امام حسین (ع)
متن دعای باران از امام حسین (ع) که در دوران خلافت امام علی (ع) در زمان خشکسالی کوفه خوانده شد، در منابع تاریخی و روایی به صورت کامل و دقیق نقل نشده است، اما بر اساس روایات و آنچه در متون معتبر آمده، دعایی که از ایشان در این موقعیت ذکر می‌شود، به این صورت است:
در آن زمان که کوفه دچار خشکسالی شده بود، مردم نزد امام علی (ع) آمدند و از ایشان درخواست کردند برای بارش باران دعا کنند. امام علی (ع) به فرزندشان امام حسین (ع) فرمودند: «برخیز پسرم و از خداوند طلب باران کن.» امام حسین (ع) برخاستند و پس از حمد و ثنای خداوند و درود بر پیامبر اکرم (ص)، این دعا را زمزمه کردند:
«الَلَّهُمَّ مُعْطی الْخَیراتِ وَ مُنْزِلَ الْبَرکاتِ، ارْسِلْ السَّماءَ عَلَینا مِدْراراً وَ اسْقِنا غَیثَاً مِغْزاراً واسِعَاً غَدَقَاً مُجَلَّلًا سَحّاً سُفُوحاً ثَجّاجاً، تُنَفَّسُ بِهِ الضَعْفُ مِنْ عِبْادِک وَ تُحْیی بِهِ الْمَیتَ مِنْ بِلادِک آمین یا رَبِّ الْعالَمِین»؛
پروردگارا! ای بخشنده خیر و نیکی ها و فرستنده برکات! ما را از باران آسمان سیراب کن؛ بارانی فراوان، فراگیر، انبوه، پر وسعت، ریزان، روان و شکافنده زمین های خشک و تشنه که به وسیله آن دست بندگان ناتوانت را بگیری و زمین های مرده را زنده سازی آمین رب العالمین.
همچنین ببینید: دعای عهد
دعا برای بارش باران از امام علی (ع)
دعای باران امام علی (ع) در خطبه ۱۴۳ نهج البلاغه آمده است:
اللَّهُمَّ إِنَّا خَرَجْنَا إِلَیْکَ مِنْ تَحْتِ الْأَسْتَارِ وَ الْأَکْنَانِ
بار خدایا! ما از خانه‌ها و از زیرپوشش‌ها و سقف‌ها
وَ بَعْدَ عَجِیجِ الْبَهَائِمِ وَ الْوِلْدَانِ
پس از شنیدن ناله حیوانات و صداى دلخراش کودکان، بیرون آمدیم
رَاغِبِینَ فِی رَحْمَتِکَ وَ رَاجِینَ فَضْلَ نِعْمَتِکَ
در حالى که اشتیاق به رحمت، و امید به فضل و نعمت تو
وَ خَائِفِینَ مِنْ عَذَابِکَ وَ نِقْمَتِکَ.
اللَّهُمَّ فَاسْقِنَا غَیْثَکَ وَ لَا تَجْعَلْنَا مِنَ الْقَانِطِینَ
بار خدایا! بارانت را بر ما فرو فرست، ما را سیراب کن و از درگاهت مأیوس برمگردان
وَ لَا تُهْلِکْنَا بِالسِّنِینَ
با خشکسالى و قحطى ما را هلاک مکن
وَ لَا تُؤَاخِذْنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّا
و به اعمال ناشایسته اى که بى خردانِ ما انجام داده اند ما را مؤاخذه مفرما
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
اى مهربانترین مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنَّا خَرَجْنَا إِلَیْکَ نَشْکُو إِلَیْکَ مَا لَا یَخْفَى عَلَیْکَ
خداوندا! ما به سوى تو آمده ایم تا از چیزى شکایت به درگاهت آوریم که از تو پنهان نیست
حِینَ أَلْجَأَتْنَا الْمَضَایِقُ الْوَعْرَهُ
هنگامى که مشکلات طاقت فرسا ما را به درگاه تو فرستاده
وَ أَجَاءَتْنَا الْمَقَاحِطُ الْمُجْدِبَهُ
و خشکسالى و قحطى به ناچار ما را به این جا آورده
وَ أَعْیَتْنَا الْمَطَالِبُ الْمُتَعَسِّرَهُ
نیاز‌ها فوق العاده ما را خسته کرده
وَ تَلَاحَمَتْ عَلَیْنَا الْفِتَنُ [الْمَسْتَصْعَبَهُ]الْمُسْتَصْعِبَهُ.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ أَلَّا تَرُدَّنَا خَائِبِینَ
خداوندا! از تو مى خواهیم که ما را نومید برنگردانى
وَ لَا تَقْلِبَنَا وَاجِمِینَ وَ لَا تُخَاطِبَنَا بِذُنُوبِنَا
و با حزن و اندوه بازگشت ندهى و ما را به گناهانمان مؤاخذه نکنی
وَ لَا تُقَایِسَنَا بِأَعْمَالِنَا.
اللَّهُمَّ انْشُرْ عَلَیْنَا غَیْثَکَ وَ بَرَکَتَکَ وَ رِزْقَکَ وَ رَحْمَتَکَ
بار خدایا! باران و برکات و رزق و رحمتت را بر ما بگستران
وَ اسْقِنَا سُقْیَا نَاقِعَهً مُرْوِیَهً مُعْشِبَهً
بارانى بر ما بفرست نافع و سودمند و بارور کننده
تُنْبِتُ بِهَا مَا قَدْ فَاتَ وَ تُحْیِی بِهَا مَا قَدْ مَاتَ
که آنچه را خشک شده با آن برویانى و آنچه را مرده، زنده کنى
نَافِعَهَ الْحَیَا کَثِیرَهَ الْمُجْتَنَى تُرْوِی بِهَا الْقِیعَانَ
آبى بسیار پر منفعت، پربار که تپه‌ها و کوه‌ها را با آن سیراب نمایى
وَ تُسِیلُ الْبُطْنَانَ وَ تَسْتَوْرِقُ الْأَشْجَارَ
رودخانه‌ها را به راه اندازى و درختان را پر برگ سازى
وَ تُرْخِصُ الْأَسْعَارَ إِنَّکَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِیرٌ.
علاوه بر خطبه ۱۴۳، خطبه ۱۱۵ نهج البلاغه هم درباره دعای باران امام علی (ع) است:
بارالها! کوههاى ما از بى آبى از هم شکافته
وَ اغْبَرَّتْ أَرْضُنَا
و زمین ما پر غبار و خشک و خالى از گیاه شده
وَ هَامَتْ دَوَابُّنَا وَ تَحَیَّرَتْ فِی مَرَابِضِهَا
و چهارپایان ما سخت تشنه شده و در آغل هاى خویش سرگردانند
وَ عَجَّتْ عَجِیجَ الثَّکَالَى عَلَى أَوْلَادِهَا
و همچون مادران فرزند مرده، ناله سر داده
وَ مَلَّتِ التَّرَدُّدَ فِی مَرَاتِعِهَا وَ الْحَنِینَ إِلَى مَوَارِدِهَا
و از رفت و آمد زیاد به چراگاه‌ها و روى آوردن به آبگاه‌ها (و نیافتن آب و علف) خسته شده اند.
اللَّهُمَّ فَارْحَمْ أَنِینَ الْآنَّهِ وَ حَنِینَ الْحَانَّهِ
بارخدایا! به ناله گوسفندان، و فریاد سوزناک شتران ما، رحم فرما
اللَّهُمَّ فَارْحَمْ حَیْرَتَهَا فِی مَذَاهِبِهَا وَ أَنِینَهَا فِی مَوَالِجِهَا
بارالها! به سرگردانى آن‌ها در راه‌ها (از شدت گرسنگى و عطش) و ناله هاشان در آغل‌ها ترحم فرما
اللَّهُمَّ خَرَجْنَا إِلَیْکَ حِینَ اعْتَکَرَتْ عَلَیْنَا حَدَابِیرُ السِّنِینَ
خداوند! هنگامى به سوى تو بیرون آمدیم که خشکسالى هاى پى در پى بر ما هجوم آورده
وَ أَخْلَفَتْنَا مَخَایِلُ الْجُودِ
و ابرهاى پر باران به ما پشت کرده است
فَکُنْتَ الرَّجَاءَ لِلْمُبْتَئِسِ وَ الْبَلَاغَ لِلْمُلْتَمِسِ
تو مایه امید هر بیچاره و حلاّل مشکلات هر طلب کننده اى
نَدْعُوکَ حِینَ قَنَطَ الْأَنَامُ
تو را مى خوانیم در این هنگام که یأس و نومیدى بر مردم چیره شده
وَ مُنِعَ الْغَمَامُ وَ هَلَکَ السَّوَامُ
و ابر‌ها از باریدن بازداشته شده اند و حیوانات بیابان رو به هلاکت مى روند
أَلَّا تُؤَاخِذَنَا بِأَعْمَالِنَا وَ لَا تَأْخُذَنَا بِذُنُوبِنَا
که ما را به اعمالمان مؤاخذه نکنى، و به گناهانمان مگیرى
وَ انْشُرْ عَلَیْنَا رَحْمَتَکَ بِالسَّحَابِ الْمُنْبَعِقِ وَ الرَّبِیعِ الْمُغْدِقِ
و (بارالها!) رحمتت را به وسیله ابرهاى پرباران و بهار پر آب و گیاه
وَ النَّبَاتِ الْمُونِقِ
و گیاهان سرسبز و پر طراوت بر ما بگستران
سَحّاً وَابِلًا تُحْیِی بِهِ مَا قَدْ مَاتَ
بارانى دانه درشت بر ما نازل کن آن چنان که زمینهاى مرده را با آن زنده کنى
وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ.
و آنچه را از دست رفته به ما بازگردانى.
همچنین ببینید: دعای توسل صوتی و pdf