دیوان حافظ: غزل شماره 129

 دیوان حافظ: غزل شماره 129

تفسیر فال

حادثه‌ای برایت روی داده است که حتی عقل و منطق نیز از یافتن راه حلی برای آن ناتوان مانده‌اند. در این حالت تاریک و پر از ابهام، همچون موجودی سرگردان به نظر می‌رسی که هیچ روزنه‌ای برای گریز از این وضعیت دشوار پیدا نمی‌کند. اما در چنین لحظاتی، ضروری است که دل خود را قوی نگه‌داری و تسلیم ناامیدی نشوی. با اندیشیدن به مرگ یا مشکلات پیش رو، نه تنها چیزی حل نمی‌شود، بلکه ممکن است بار روانی بیشتری بر دوش تو بگذارد. امیدوار باش؛ زیرا نسیم الهی در حال وزیدن است و انرژی مثبتی در فضای اطراف تو وجود دارد. بدان که مشکلاتت ممکن است به یک معجزه تبدیل شوند و راه حلی غیرمنتظره برای آنها پیدا شود. زندگی گاهی اوقات به ما درس‌هایی می‌آموزد که فراتر از فهم ماست، اما با امید و ایمان می‌توان بر این چالش‌ها غلبه کرد.

غزل حافظ: شماره ۱۲۹

  • اگر نه باده غمِ دل ز یادِ ما بِبَرَد
  • نهیبِ حادثه بنیادِ ما ز جا بِبَرَد
  • اگر نه عقل به مستی فروکَشَد لنگر
  • چگونه کَشتی از این وَرطِهٔ بلا ببرد
  • فغان که با همه کس غایبانه باخت فلک
  • که کس نبود که دستی از این دَغا ببرد
  • گذار بر ظلمات است، خِضْرِ راهی کو؟
  • مباد کآتش محرومی آبِ ما ببرد
  • دل ضعیفم از آن می‌کَشَد به طَرْفِ چمن
  • که جان ز مرگ به بیماریِ صبا ببرد
  • طبیبِ عشق منم باده دِه که این معجون
  • فَراغت آرد و اندیشهٔ خطا ببرد
  • بسوخت حافظ و کس حالِ او به یار نگفت
  • مگر نسیم پیامی خدای را ببرد

پخش صوتی غزل

دانلود فایل صوتی غزل

شاهد فال

در فال حافظ معمولا به غزل بعدی، شاهد فال میگویند، و در صورتی که پاسخ خود را به طور کامل پیدا نکنید میتوانید به سراغ شاهد فال بروید.
نقل است بیت یک یا سه یا پنج شاهد فال میتواند پاسخ شما باشد.

مشاهده شاهد فال

غزل در قالب تصویر

تصویر غرل به صورت یکجا

فال حافظ


دانلود برنامه فال حافظ
فال حافظ آلامتو
فال حافظ سلام دنیا