تفاوت زمان گذشته کامل استمراری و گذشته استمراری در زبان انگلیسی

زمان گذشته استمراری (Past Continuous) و گذشته کامل استمراری (Past Perfect Continuous) تفاوت‌ها و شباهت‌های بسیاری با هم دارند. همان‌طور که از نامشان پیداست، هر دو گذشته و هر دو استمراری هستند. اما یکی از زمان‌ها کامل است.

تفاوت اصلی این دو زمان این است که گذشته استمراری، تنها به اتفاقی ادامه‌دار در گذشته اشاره می‌کند و تأکیدش روی استمراری و ادامه‌دار بودن آن اتفاق یا موقعیت است. اما زمان گذشته کامل استمراری درباره اتفاقی ادامه‌دار در گذشته صحبت می‌کند که توسط اتفاق یا موقعیتی دیگر متوقف شده‌است.

بیایید دقیق‌تر به این دو زمان بپردازیم.

گذشته استمراری (Past Continuous)

گذشته استمراری در زبان انگلیسی (یا هر زبان دیگری) به وقایع یا موقعیت‌هایی اشاره می‌کند که در زمانی قبل از زمان حال (زمان گذشته) برای مدتی در حال وقوع بوده‌است.

ساختار گذشته استمراری

این زمان را می‌توانید این‌گونه در زبان انگلیسی بسازید:

فاعل + حالت گذشته فعل to be + حالت –ing دار فعل (present participle)

به چند تا مثال نگاه کنید:

I was working in the garden.

They were making dinner.

She was washing the dishes.

کاربردهای گذشته استمراری

معمولاً زمانی از گذشته استمراری استفاده می‌کنیم که آن جریان یا اتفاق مستمر در گذشته، توسط اتفاق یا جریان دیگر متوقف شود. یادتان باشد که عملی که با گذشته استمراری توصیف می‌کنید در حال وقوع بوده که اتفاقی دیگر رخ داده و باعث ایجاد وقفه در آن شده‌است. اتفاق دوم را معمولاً با گذشته ساده بیان می‌کنند. به این مثال نگاه کنید:

I was having a nightmare when the phone rang.

We were having dinner when he burst into the room.

وقتی می‌خواهیم درباره اتفاقی که مدام و بارها و بارها در گذشته اتفاق می‌افتاده صحبت کنیم هم از این زمان استفاده می‌کنیم، مخصوصاً وقتی می‌خواهیم از اتفاقی اعصاب‌خردکن و رنج‌آور صحبت کنیم (و به قولی غر بزنیم!). مثالی ببینید:

They were meeting behind our backs all this time.

They were always fighting over trivial matters.

از این زمان برای توصیف اتفاقات یا موقعیت‌هایی که به نوعی نشان‌‎دهنده رشد و تغیر تدریجی هستند نیز استفاده می‌کنیم، مثل:

Her hair was going grey.

My kids were growing up quickly.

یکی دیگر از کاربردهای این زمان مربوط به وجه شرطی است. گذشته استمراری در جملات شرطی نوع دوم استفاده می‌شود.

If I were having a child, I would raise him in a village.

If he was playing, they would win.

توجه کردید برخی لطیفه‌ها یا روایت‌ها معمولاً با “یک روزی یه مردِ داشت…” شروع می‌شوند. این جمله دقیقاً زمانش می‌شود گذشته استمراری:

The other day I was waiting for a bus when I saw Peter.

The sun was setting and the it was raining when our guest arrived at our place.

این زمان یک کاربرد ویژه هم دارد که مختص زبان انگلیسی است؛ آن هم درخواست‌های مؤدبانه با استفاده از این زمان است که معمولاً با افعال think یا wonder یا hope ساخته می‌شوند:

Excuse me, I was wondering if you could open the door.

گذشته کامل استمراری (Past Perfect Continuous)

گذشته کامل استمراری نیز درباره اتفاق یا جریانی در گذشته صحبت می‌کند که مستمر و پیوسته بوده و تا مدتی ادامه داشته، با این تفاوت که تأکید این زمان علاوه بر استمرار آن اتفاق، بر تمام شدن و متوقف شدن آن است.

ساختار گذشته استمراری

این زمان را می‌توانید این‌گونه در زبان انگلیسی بسازید:

فاعل + حالت گذشته فعل have (یعنی had) + شکل سوم فعل be (یعنی been) + حالت –ing دار فعل (یا همان present participle)

به چند تا مثال نگاه کنید:

I’d been waiting an hour for him.

He had been playing football.

کاربردهای گذشته کامل استمراری

هر وقت بخواهیم از اتفاقی مستمر در گذشته صحبت کنیم که زمانی شروع شده و مدتی ادامه شده، سپس توسط اتفاقی دیگر متوقف شده صحبت کنیم، باید از زمان گذشته کامل استمراری برای توصیف اتفاق مستمر و از زمان گذشته برای توصیف اتفاق دوم استفاده کنیم. به مثال‌ها نگاه کنید:

He had been trying to open the door for ten minutes when he found the keys.

She didn’t want to shop. She had been spending all her money.

برای توصیف اتفاقی که بارها و بارها در گذشته اتفاق می‌افتاده هم می‌توانیم از این زمان استفاده کنیم. مثالی ببینید:

She was a professional writer. She had been writing novels ever since she was in college.

یک نکته

از برخی از افعال نمی‌توانید در زمان‌های استمراری استفاده کنید، چون برخی فعل‌ها، اتفاق یا عملی را توصیف نمی‌کنند؛ بلکه بیان‌کننده یک موقعیت یا حالت هستند که معمولاً زمان شروع یا پایان ندارند، مانند افعال to know, to want, to cost.

برای اطلاعات بیشتر در رابطه با تفاوت این دو زمان می‌توانید مقاله اصلی با عنوانPast Perfect vs. Past Perfect Continuous را بخوانید.