دیوان حافظ: غزل شماره 157

 دیوان حافظ: غزل شماره 157

تفسیر فال

هر کس که با خداوند متعال باشد و از مسیر نورانی او خارج نشود، همواره در دل خود آرامش و اطمینان را تجربه می‌کند و هیچ غمی نمی‌تواند به او راه پیدا کند. چنین فردی تمام لحظات زندگی‌اش را وقف خدمت به پروردگار می‌نماید و هر آنچه که دارد را در مسیر عشق به او صرف می‌کند. لذا، فرصت‌های پیش روی خود را غنیمت بشمارید، چرا که برگشتی برای شما وجود ندارد. آفرین بر تو که عقل و خرد تو بر دل تو غالب است و پیروی از دستورهای منطقی‌ات را انتخاب کرده‌ای. عمل به فرایض دینی مانند برقراری نماز و ایمان قوی نه تنها سبب نزدیکی بیشتر به خداوند می‌شود، بلکه راه زندگی را برایت هموارتر خواهد ساخت و به تو قدرت می‌دهد تا در برابر چالش‌ها با اعتماد بنفس بیشتری قدم برداری.

غزل حافظ: شماره ۱۵۷

  • هر که را با خطِ سبزت سرِ سودا باشد
  • پای از این دایره بیرون نَنِهَد تا باشد
  • من چو از خاکِ لحد لاله صفت برخیزم
  • داغِ سودای توام سِرِّ سُویدا باشد
  • تو خود ای گوهرِ یک دانه کجایی آخِر
  • کز غمت دیدهٔ مردم همه دریا باشد
  • از بُنِ هر مژه‌ام آب روان است بیا
  • اگرت میلِ لبِ جوی و تماشا باشد
  • چون گل و مِی دمی از پرده برون آی و درآ
  • که دگرباره ملاقات نه پیدا باشد
  • ظِلِّ مَمدودِ خَمِ زلفِ توام بر سر باد
  • کاندر این سایه قرارِ دلِ شیدا باشد
  • چشمت از ناز به حافظ نکند میل آری
  • سرگرانی صفتِ نرگسِ رعنا باشد

پخش صوتی غزل

دانلود فایل صوتی غزل

شاهد فال

در فال حافظ معمولا به غزل بعدی، شاهد فال میگویند، و در صورتی که پاسخ خود را به طور کامل پیدا نکنید میتوانید به سراغ شاهد فال بروید.
نقل است بیت یک یا سه یا پنج شاهد فال میتواند پاسخ شما باشد.

مشاهده شاهد فال

غزل در قالب تصویر

تصویر غرل به صورت یکجا

فال حافظ


دانلود برنامه فال حافظ
فال حافظ آلامتو
فال حافظ سلام دنیا