دیوان حافظ: غزل شماره 210

 دیوان حافظ: غزل شماره 210

تفسیر فال

آفرین بر ایمان راسخ و اراده‌ی قوی تو که نه تنها می‌تواند جهانی را بهم بریزد، بلکه با تلاش‌های پیگیر و خستگی‌ناپذیرت، دنیایی را به نیکی بسازی و در برابر موانع، دام‌ها را بشکنی. چنین اراده‌ای شایسته‌ی ستایش است که از قلبی پر از امید و عزم نشأت می‌گیرد. خداوند به خاطر همین همت بلند و ایمان استوار تو، همیشه دل و راهت را روشن نگه می‌دارد. این نور الهی نه تنها راه پیشرفت تو را همواره هموار می‌کند بلکه به تو این توانایی را می‌دهد که به تمام حاجات خود برسی؛ حتی اگر آرزویت در نگاه دیگران عجیب یا غیرممکن باشد. باور داشته باش که با چنین روحیه‌ای، هیچ چیزی غیرقابل دسترس نیست و هر چالشی تبدیل به فرصتی برای رشد خواهد شد.

غزل حافظ: شماره ۲۱۰

  • دوش در حلقهٔ ما قصّهٔ گیسویِ تو بود
  • تا دلِ شب سخن از سلسلهٔ مویِ تو بود
  • دل که از ناوَکِ مژگانِ تو در خون می‌گشت
  • باز مشتاقِ کمانخانهٔ ابرویِ تو بود
  • هم عَفَاالله صبا کز تو پیامی می‌داد
  • ور نه در کس نرسیدیم که از کویِ تو بود
  • عالَم از شور و شرِ عشق خبر هیچ نداشت
  • فتنه انگیزِ جهان غمزهٔ جادویِ تو بود
  • منِ سرگشته هم از اهلِ سلامت بودم
  • دامِ راهم شِکَنِ طُرِّهٔ هندویِ تو بود
  • بِگُشا بندِ قَبا تا بِگُشایَد دلِ من
  • که گُشادی که مرا بود ز پهلویِ تو بود
  • به وفایِ تو که بر تربتِ حافظ بِگُذَر
  • کز جهان می‌شد و در آرزویِ رویِ تو بود

پخش صوتی غزل

دانلود فایل صوتی غزل

شاهد فال

در فال حافظ معمولا به غزل بعدی، شاهد فال میگویند، و در صورتی که پاسخ خود را به طور کامل پیدا نکنید میتوانید به سراغ شاهد فال بروید.
نقل است بیت یک یا سه یا پنج شاهد فال میتواند پاسخ شما باشد.

مشاهده شاهد فال

غزل در قالب تصویر

تصویر غرل به صورت یکجا

فال حافظ


دانلود برنامه فال حافظ
فال حافظ آلامتو
فال حافظ سلام دنیا