دیوان حافظ: غزل شماره 284

 دیوان حافظ: غزل شماره 284

تفسیر فال

لطف خداوند بزرگ و بی‌پایان شامل حال تو شده است. در این زمان خاص، از تو خواسته می‌شود که توبه کنی تا مژده‌ای بسیار خوب و دل‌گرم‌کننده به تو داده شود. دوران انتظار و دوری به پایان رسیده است، و این برکت‌ها به خاطر دعاهایی است که با نیت خالص در دل داشته‌ای. اکنون زمان آن فرا رسیده که به نذری که کرده‌ای عمل کنی و با جان و دل در راه خدا انفاق نمایی. زیرا این انفاق نه تنها موجب خوشنودی پروردگار خواهد شد، بلکه تو را از چشم زخم‌ها نیز ایمن نگه می‌دارد و سپری برایت در برابر مشکلات زندگی قرار می‌دهد. پس با ایمان کامل به جلو برو و بگذار نعمت‌های الهی بیش از پیش بر زندگی‌ات جاری شود.

غزل حافظ: شماره ۲۸۴

  • هاتفی از گوشهٔ میخانه دوش
  • گفت ببخشند گنه، مِی بنوش
  • لطفِ الهی بِکُنَد کارِ خویش
  • مژدهٔ رحمت برساند سروش
  • این خِرَدِ خام به میخانه بَر
  • تا مِیِ لعل آوَرَدَش خون به جوش
  • گرچه وصالش نه به کوشش دهند
  • هر قَدَر ای دل که توانی بکوش
  • لطفِ خدا بیشتر از جرمِ ماست
  • نکتهٔ سربسته چه دانی؟ خموش
  • گوشِ من و حلقهٔ گیسویِ یار
  • رویِ من و خاکِ درِ مِی فروش
  • رندیِ حافظ نه گناهیست صَعب
  • با کَرَمِ پادشه عیب پوش
  • داورِ دین، شاه شجاع، آن که کرد
  • روحِ قدس حلقهٔ امرش به گوش
  • ای مَلِکُ العَرش مرادش بده
  • و از خطرِ چشمِ بَدَش دار گوش

پخش صوتی غزل

دانلود فایل صوتی غزل

شاهد فال

در فال حافظ معمولا به غزل بعدی، شاهد فال میگویند، و در صورتی که پاسخ خود را به طور کامل پیدا نکنید میتوانید به سراغ شاهد فال بروید.
نقل است بیت یک یا سه یا پنج شاهد فال میتواند پاسخ شما باشد.

مشاهده شاهد فال

غزل در قالب تصویر

تصویر غرل به صورت یکجا

فال حافظ


دانلود برنامه فال حافظ
فال حافظ آلامتو
فال حافظ سلام دنیا