تفسیر فال
کارهای مهم و اساسی را دست کم نگیر، زیرا بی‌توجهی به آن‌ها میتواند منجر به ارتکاب خطاهای جبران‌ناپذیری شود. اگر در گفتاری که داشته‌ای، کلماتی بر زبان رانده‌ای که باعث رنجش عده‌ای از اطرافیانت شده است، لازم است تلاش کنی تا دل آن‌ها را به دست بیاوری. این امر اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا در دوران پیری و تنهایی، ممکن است هیچ‌کس جز یادها و خاطرات گذشته برای همدلی و گفتگو باقی نماند. مانند مثل معروف “ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است”، اکنون نیز فرصت مناسبی وجود دارد تا روابط خود را ترمیم کنی و دوباره پیوندهای انسانی را برقرار سازی. هم‌اکنون نیز دیر نیست؛ اقدام کن. طبیب واقعی تو خداوند متعال است، پس با تمام وجود به سوی او روی آور تا تو را شفا دهد و از مشقات زندگی رهایت سازد. ایمان به قدرت او میتواند آرامش خاطر و امیدی نوین برایت به ارمغان آورد.
غزل حافظ: شماره ۸۲
- آن تُرک پری چهره که دوش از بَرِ ما رفت
- آیا چه خطا دید که از راهِ خطا رفت؟
- تا رفت مرا از نظر آن چشمِ جهان بین
- کس واقفِ ما نیست که از دیده چه‌ها رفت
- بر شمع نرفت از گذرِ آتشِ دل، دوش
- آن دود که از سوزِ جگر بر سر ما رفت
- دور از رخِ تو دم به دم از گوشهٔ چشمم
- سیلابِ سرشک آمد و طوفانِ بلا رفت
- از پای فتادیم چو آمد غمِ هجران
- در درد بمردیم چو از دست دوا رفت
- دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت
- عمریست که عمرم همه در کارِ دعا رفت
- احرام چه بندیم؟ چو آن قبله نه این جاست
- در سعی چه کوشیم؟ چو از مروه صفا رفت
- دی گفت طبیب از سرِ حسرت چو مرا دید
- هیهات که رنجِ تو ز قانونِ شفا رفت
- ای دوست به پرسیدنِ حافظ قدمی نه
- زان پیش که گویند که از دارِ فنا رفت
پخش صوتی غزل
شاهد فال
در فال حافظ معمولا به غزل بعدی، شاهد فال میگویند، و در صورتی که پاسخ خود را به طور کامل پیدا نکنید میتوانید به سراغ شاهد فال بروید.
نقل است بیت یک یا سه یا پنج شاهد فال میتواند پاسخ شما باشد.
غزل در قالب تصویر
تصویر غرل به صورت یکجا
